1403/11/10 08:28:23
استقلال روانی یا خودمختاری: تمرین هایی برای تکامل بیشتر
استقلال روانی یا خودمختاری: تمرین هایی برای تکامل بیشتر
در متون روانشناسی، «اتونومی» (Autonomy) معمولاً به معنای استقلال روانی یا خودمختاری است. این مفهوم به توانایی فرد در اتخاذ تصمیمهای مستقل، کنترل بر زندگی خود، و احساس آزادی در انتخابها و رفتارها اشاره دارد.
اتونومی یکی از نیازهای اساسی انسان در نظریه خودتعیینی (Self-Determination Theory) است که توسط دسی و رایان مطرح شده است. در این نظریه، اتونومی به معنای احساس داشتن کنترل بر اقدامات و تصمیمات خود است، بهگونهای که این اقدامات با ارزشها، باورها و خواستههای درونی فرد هماهنگ باشند.
برای مثال:
- در رشد کودک، اتونومی به توانایی کودک در انجام کارها بهطور مستقل و بدون وابستگی بیش از حد به دیگران اشاره دارد.
- در روابط، اتونومی به حفظ استقلال در عین داشتن پیوند با دیگران اشاره دارد.
در پرسشنامه ASQ:SE (Ages & Stages Questionnaires: Social-Emotional)، برخی از سوالات به طور خاص به مهارتهای مرتبط با اتونومی (خودمختاری) کودک اشاره دارند. این سوالات معمولاً شامل مواردی هستند که رفتارهای زیر را ارزیابی میکنند:
- توانایی انجام کارها بهطور مستقل:
- آیا کودک شما تلاش میکند خودش لباس بپوشد یا کفشهایش را بپوشد؟
- آیا کودک میتواند برخی از وظایف روزمره (مانند غذا خوردن یا تمیز کردن اسباببازیها) را به تنهایی انجام دهد؟
- تصمیمگیری مستقل:
- آیا کودک میتواند انتخابهایی برای خودش انجام دهد (مانند انتخاب بین دو گزینه در غذا یا بازی)؟
- آیا کودک در بازیهای خود بدون نیاز مداوم به راهنمایی یا دخالت بزرگسالان مشغول میشود؟
- ابراز اراده و خودبیانگری:
- آیا کودک احساسات یا خواستههای خود را به روشنی بیان میکند؟
- آیا کودک در موقعیتهایی که نیاز به مخالفت یا مقاومت دارد (مثلاً گفتن "نه") به طور مناسب واکنش نشان میدهد؟
- مدیریت رفتارهای خود:
- آیا کودک زمانی که از او خواسته میشود کاری انجام دهد، قادر است بهطور مستقل شروع به انجام آن کند؟
- آیا کودک میتواند خود را در موقعیتهای جدید یا بدون کمک مستقیم تطبیق دهد؟
در ASQ:SE، سوالات معمولاً با سن کودک تطبیق داده میشوند، بنابراین ممکن است برخی از سوالات مرتبط با اتونومی بسته به سن و مرحله رشد کودک متفاوت باشند.
تقویت اتونومی (خودمختاری) در کودکان
تقویت اتونومی (خودمختاری) در کودکان به آنها کمک میکند تا اعتمادبهنفس، توانایی تصمیمگیری و مسئولیتپذیری را پرورش دهند. در ادامه، چند راهکار مؤثر برای رشد خودمختاری در کودکان ارائه شده است:
۱. ایجاد فرصت برای انتخاب
کودکان باید بتوانند در محیط امن، انتخابهای مناسب سن خود را تجربه کنند.
✅ مثالها:
- به جای انتخاب لباس برای کودک، دو گزینه مناسب ارائه دهید: «دوست داری تیشرت قرمز بپوشی یا آبی؟»
- برای میانوعده، دو انتخاب سالم پیشنهاد کنید: «میخواهی سیب بخوری یا موز؟»
۲. تشویق به انجام کارهای شخصی
کودکان را به انجام کارهای روزمره خود تشویق کنید تا احساس استقلال کنند.
✅ مثالها:
- اجازه دهید خودش لباس بپوشد، حتی اگر کمی زمان ببرد.
- از او بخواهید اسباببازیهایش را جمع کند.
- کمکش کنید تا خودش غذایش را بخورد.
۳. اجازه دهید تصمیمهای کوچک بگیرند
دادن مسئولیتهای کوچک به کودک باعث میشود احساس کند در تصمیمگیریها نقش دارد.
✅ مثالها:
- انتخاب کتابی برای خواندن قبل از خواب.
- تصمیمگیری درباره اینکه امروز در پارک چه بازی کند.
۴. حمایت از حل مسئله بهجای ارائه سریع راهحل
به جای اینکه فوراً مشکل کودک را حل کنید، او را راهنمایی کنید تا خودش راهحل پیدا کند.
✅ مثالها:
- اگر اسباببازیاش خراب شد، بپرسید: «فکر میکنی چطور میتوانی درستش کنی؟»
- اگر با دوستش بحث دارد، راهنمایی کنید تا خودش راهی برای حل مشکل پیدا کند.
۵. تحسین تلاش، نه فقط نتیجه
به جای تمرکز بر نتیجه، تلاش کودک را تشویق کنید تا احساس توانمندی کند.
✅ مثالها:
- به جای گفتن «چه نقاشی زیبایی!»، بگویید: «چقدر تلاش کردی تا این نقاشی را بکشی، آفرین!»
- به جای «تو خیلی باهوشی»، بگویید: «دیدم که چقدر برای حل این پازل صبر و حوصله داشتی، عالی بود!»
۶. اجازه تجربه شکست و یادگیری از آن
کودکان از شکست یاد میگیرند، پس لازم نیست همیشه آنها را از شکست خوردن محافظت کنید.
✅ مثالها:
- اگر لیوانش را انداخت، کمکش کنید یاد بگیرد چطور خودش آن را تمیز کند.
- اگر در بازی شکست خورد، به او کمک کنید احساساتش را مدیریت کند.
۷. ایجاد محیطی که استقلال را تشویق کند
محیط خانه را طوری تنظیم کنید که کودک بتواند برخی کارها را بهتنهایی انجام دهد.
✅ مثالها:
- قرار دادن قاشق و بشقاب در قفسههای پایین تا خودش بردارد.
- گذاشتن لباسهایش در کشویی که بتواند به آن دسترسی داشته باشد.
۸. احترام به احساسات و نظر کودک
کودک باید احساس کند که نظرات و احساساتش مهم است.
✅ مثالها:
- اگر ناراحت است، بگویید: «میفهمم که ناراحت شدی. دوست داری دربارهاش صحبت کنی؟»
- به او اجازه دهید بعضی اوقات در مورد برنامههای خانوادگی نظر دهد.
۹. الگوسازی رفتارهای مستقل
کودکان از والدین خود یاد میگیرند، بنابراین نشان دهید که شما هم به استقلال و تصمیمگیری شخصی اهمیت میدهید.
✅ مثالها:
- نشان دهید که خودتان برای کارهای روزمره برنامهریزی میکنید.
- در موقعیتهای ساده مانند انتخاب لباس یا برنامه روزانه، نشان دهید که چگونه تصمیمگیری میکنید.
۱۰. حمایت بدون کنترل بیش از حد
پدر و مادرهای کنترلگر میتوانند رشد اتونومی کودک را محدود کنند. به جای کنترل زیاد، حمایتگر باشید.
✅ مثالها:
- اگر کودک برای انجام کاری نیاز به کمک دارد، فقط در حدی کمک کنید که خودش بتواند کار را به پایان برساند.
- به جای گفتن «این کار را نکن، خراب میشود»، راهی پیدا کنید که او بتواند خودش امتحان کند.
✅ جمعبندی:
برای تقویت اتونومی در کودکان، باید به آنها فرصت دهید انتخاب کنند، مسئولیت بپذیرند، مشکلات را حل کنند و شکست را تجربه کنند. در عین حال، لازم است والدین حمایتگر باشند و به جای کنترل زیاد، محیطی امن و تشویقکننده ایجاد کنند.
بررسی روانشناسی اجتماعی عاطفی کودکان از اینجا شروع کنید