1397/09/28 22:35:09
شامل طیفی از اختلالات است که منجر به اختلال در نمو مفصل هیپ نارس می شود. این اختلال به رشد و ظاهر غیر عادی استابولوم اشاره دارد.
دیسپلازی تکاملی مفصل هیپ به دوگروه عمده تقسیم بندی می شود:
1-تیپیکال در بیمارانی در نظر گرفته می شود که فاقد هر گونه سندروم شناخته شده یا شرایط ژنتیکی خاص باشند
2-نوع تراتوژنیک در این نوع علل شناخته شده ای نظیر ارتروگریپوزیس یا نشانگان ژنتیکی وجود دارد.
افزایش شلی کپسول هیپ احتمالا ناشی از علل هورمونی، مکانیکی و ژنتیکی می باشد.
عوامل خطر DDH
1-سابقه فامیلی مثبت
2-جنس مونث
3-قرارگیری جنین در وضعیت بریچ
زایمان بریچ در افراد که DDH دارند 16 تا 25 درصد است
4-کمی اب دور جنین
5-وزن بالای زمان تولد
6- اولین زایمان و اگر دختر باشد.
اگر نوزادی دختر و زایمان اول وبریچ باشد باشد حتما حتی اگر معاینه اش نرمال باشد باید سونوگرافی از نظر DDH شود.
شیوع DDH درکشور های مختلف متغیر است.شیوع آن در سفیدپوستان حدودا یک درصد است. اگر چه علت DDH ناشاخته است ولی مسیر مشترک نهایی ان افرایش شلی کپسول هیپ است
معاینه بر اساس سن نوزاد
اغلب در نوزادان بدون علامت است عموما باید توسط مانور های خاص غربال گیری شود
دو مانور مهم در بدو تولد جهت تشخیص DDH انجام‌می شود:
1-مانور تحریکی بارلو( Barlow )
در این مانور معاینه کننده مفصل هیپ خم شده را به سمت مرکز بدن متمایل می کند و به آرامی ران را به سمت عقب جهت خارج کردن سر فمور هدایت می کند.
به طور خلاصه در این مانور سر فمور در می رود .
2-مانور ارتولانی
این مانور مکمل مانور بارلو است.
در این مانور معاینه کننده سعی در جا اانداختن مفصل هیپ در رفته می کند.
در این مانور معاینه کننده ران ببمار را با انگشتان می گیرد وسپس تروکانتر بزرگ استخوان ران به بالا می کشد در حالی که همزمان هیپ را از مرکز بدن دور می کند .
در سن 2 تا سه ماهگی این مانور ها زیاد قابل اعتماد نیست چون بافت نرم شروع به سفت شدن می کند.
در سن 2 تا 3 ماهگی علایم زیر دیده می شود.
1-بهترین معاینه بالینی در این سن محدویت در ابدوکسیون ران است
2- کوتاهی واضح ران
3-غیر قرینگی چین گلوتئال یا ران.
