اولین اقدام تغییر تکنیک تغذیه نوزاد می باشد به نحوی که هوای کمتری وارد معده کودک شود یا از تحریک بیشتر پرهیز شود. این روش ها از جمله بادگلوگرفتن، استفاده از شیشه های منحنی و کیسه های تاشو (collapsible) برای شیر دادن، که توسط متخصصین اطفال آموزش داده می شود.
گرچه تئوری های مطرح در اتیولوژی کولیک بطور کامل اثبات نشده اند، ولی درمان های مرسوم اغلب کم هزینه و کم خطرند و به کاهش اضطراب والدین (که نمی خواهند بدون اقدامی منتظر اتمام گریه کودک شوند) نیز کمک می کند.
سایر اقدامات درصورت عدم تسکین با روش های فوق عبارتند از:
استفاده از پستانک (می دانم که متخصصین اطفال مخالفند)
ماشین سواری، کالسکه سواری، تاب سواری (تاب های مخصوص)
تکان نوسانی دادن کودک
تغییر منظره دید درجهت کاهش تحریکات
حمام گرم
مالیدن شکم نوزاد
ورزش دادن پاها از ناحیه ران و زانو خم کردن بسمت داخل (این تکنیک باید توسط متخصص اطفال آموزش داده شود.
موزیک ضربان قلب، صداهای سفید* با ولوم پایین (جاروبرقی، خشک کن، ماشین ظرفشویی، سشوآر و یا دستگاههای تجاری تولید صدا به این منظور)
تجویز داروهایی مانند گریپ میکسچر، سایمتیکون، لاکتوباسیل، گلوکز هیپرتونیک، ;کلرال هیدرات، فنوباربیتال، داروهای گیاهی، تغییر شیرخشک به انواع بدون پروتیین گاو (بدون کازئین)، هومیوپاتی و آکوپانکچر،... همچنان نیاز به مطالعات قویتر دارند و منابع معتبر با اطلاعات فعلی آنها را تایید نمی کند.
*white noise
✍️خانم دکتر فانک فهیمی(داروساز)