ام البنين صحرانورد 

نوع ارائه: سخنراني

چكيده: مقدمه و هدف : اختلال تكاملي يكي از مشكلاتي است كه ممكن است براي برخي از كودكان ايجاد شود و در ابعاد مختلف رشد كودك) حركتي .گفتاري . رفتاري.ذهني(منجر به بروز بيماريهايي مانندتاخير تكلم فلج مغزي عقب ماندگي ذهني و ا وتيسم شود. درصورتي كه در سنين كمتر تشخيص داده شوند درمان موثر تر و كم هزينه تري دارند و پاسخ به درمان آنها نيز بهتر است. اين مطالعه با هدف بررسي وضعيت تكامل كودكان يك ساله مراجعه كننده به مراكز بهداشتي درماني شهرستان سرخس در سال نود و دو  انجام شده است.
روش اجرا: در اين مطالعه 131 كودك يك ساله .كه براي انجام مراقبت هاي روتين به مراكز بهداشتي درماني و خانه هاي بهداشت مراجعه نموده اند با پر كردن پرسشنامه سنین و مراحل توسط والدين آنها از نظر تكامل در پنج حيطه برقراري ارتباط .حركات درشت.حركات ظريف .شخصي اجتماعي . حل مسئله . بررسي شدند
يافته ها : از 131 مورد 49/6 %دختر. 50/4 پسربودند در حيطه برقراري ارتباط 3.1%حركات درشت 1.5% حركات ظريف %3.1 حل مسئله 1.5 %وشخصي اجتماعي0.8 %غير طبيعي بودند.از كودكان مورد بررسي %93/8 موارد تكامل طبيعي و .6% حداقل در يك حيطه غير طبيعي بودند. بين حيطه هاي مختلف تكامل و جنس ووزن موقع تولد ارتباط معني دار وجود نداشت. 
نتيجه گيري : با وجود تكامل طبيعي ، در اكثر كودكان نياز به برنامه هاي بيماريابي و پيگيري مداوم از نظر تكاملي مي باشد.