حاملگی پرخطر و ارتباط با تاخیر تکاملی کودک

بررسي ارتباط حاملگي پر خطر با تأخير تكاملي كودكان 60-4 ماهه مراجعه كننده به مراكز بهداشتي-درماني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني اصفهان سال89-1388

چكيده:

زمينه و هدف: پيشرفت در علم پزشكي و موفقيت در افزايش ميزان بقاي شيرخواران آسيب پذير مسئله تكامل آتي اين كودكان را مطرح كرده است. خطراتي كه سلامت كودك را تهديد مي كند گاهي از دوران جنيني شروع ميشود. اين مطالعه با هدف همبستگي حاملگي پر خطر با تأخير تكاملي كودكان 60-4 ماهه مراجعه كننده به مراكز بهداشتي درماني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني اصفهان سال 1388 انجام گرفت.

يافته ها: نتايج نشان داد

ميانگين سني كودكان در گروه حاملگي كم خطر 16±22 ماه و در گروه حاملگي پرخطر 14.8±18.9 ماه و بيشترين فراواني جنسيت دختر مي باشند. ميانگين سني مادران در حاملگي كم خطر 3.1±26.31 سال و در حاملگي پرخطر 4.7±27.56 سال و بيشترين فراواني مادران با تحصيلات دبيرستان و شغل خانه دار مي باشد.

شيوع حاملگي پرخطر در جامعه مورد نظر 92% و شيوع تأخير تكاملي كودكان 18.7% مي باشد.

چندقلويي، وزن كم بدو تولد، سقط تكراري، ديابت و اختلالات طبي دوران بارداري همبستگي معناداري با تأخير تكاملي كودكان داشتند و در مدل لجستيك متغيرهاي جنسيت پسر، وزن كم بدو تولد، ازدواج فاميلي و اختلالات طبي بارداري همبستگي معناداري با تأخير تكاملي كودكان نشان دادند.

همچنين شاخص توده بدني مادر و وضعيت اقتصادي و اجتماعي مقدار احتمال نزديك به سطح معناداري داشته اند و ساير متغيرهاي حاملگي پرخطر همبستگي نداشتند.

حاملگي پرخطر همبستگي معناداري با تأخير تكاملي كودكان و حيطه هاي آن نشان نداد .
نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد كه احتمال بروز تأخير تكاملي كودكان به دليل حاملگي پرخطر كم مي باشد، ليكن برخي متغيرهاي حاملگي پرخطر همبستگي معناداري با تأخير تكاملي كودكان داشتند. لزوم تحقيقات بيشتر با توجه به عوامل بيولوژيك، مادري و محيطي توصيه مي گردد.

كلمات كليدي: تاخير تكاملي كودكان ، حاملگی پر خطر

منبع :

فصلنامه پژوهشي توانبخشي

دوره 11 - شماره 5

حميد علوي مجد ، فرين سلیمانی ، صديقه امير علي اكبري ، فاطمه ترابي

فصلنامه پژوهشي توانبخشی 1389؛ دوره 11، ويژه نامه زمستان ، شماره 5 ، صفحات: 40-49