وضعيت تکامل کودکان نارس 4 تا 12 ماهه با سابقه بستري در بخش مراقبت هاي ويژه نوزادان بر اساس پرسش نامه ASQ

زمينه و هدف: تشخيص زودرس تاخيرروند تکاملي در کودکان پر خطرمساله اي مهم است. کودکان با يک يا چند عامل خطردر قبل يا حوالي زايمان در معرض خطر تاخير تکامل بيشتري مي باشند ويکي از عوامل خطر در اين مورد بستري در بخش مراقبتهاي ويژه در اوايل تولد است. هدف از اين مطالعه بررسي تعيين وضعيت تکامل کودکان با تولد نارس وبا سابقه بستري در بخش مراقبت هاي ويژه نوزادان بود.

 در اين مطالعه توصيفي، تکامل 80 کودک نارس با سابقه بستري در بخش مراقبت هاي ويژه نوزادان بيمارستان ا
يافته ها: از80 مورد بستري 43 نفر نوزاد پسر، با ميانگين وزني 1734.38±445.50 گرم بوده است. در حيطه برقراري ارتباط 10درصد، در حيطه حرکات درشت 30 درصد، حرکات ظريف 27.5 درصد، حيطه حل مساله 8.23 و در حيطه شخصي-اجتماعي 23.8 درصد غير طبيعي بودند. بين حيطه هاي مختلف تکامل، وزن زمان تولد، سن حاملگي و نمره آپگار ارتباط معني داري پيدا نشد. در حيطه حرکات ظريف بين شيرخواران متولد شده از طريق زايمان طبيعي با شيرخواران متولد شده از طريق سزارين تفاوت معني دار آماري مشاهده شد ((p<0.05
نتيجه گيري: با وجود تکامل طبيعي در اکثر کودکان با سابقه تولد نارس وبستري در بخش ويژه، تعداد قابل توجهي داراي اختلال تکامل بوده و نياز به بررسي زودرس براي جلوگيري از عوارض در آينده دارند.